Reisbegeleidsters getuigen

Met vijftig energieke mama’s en hun kids trokken Marleen en ik naar Leysin in het Waadtlandse Zwitserland. We verbleven er tien dagen in hotel Fabiola. We maakten fijne dagen mee.

De heenreis duurde een dag en een beetje animatie op de bus was meer dan welkom. De sfeer zat meteen goed toen Marleen iedereen aanspoorde om een tekst mee te zingen op de melodie van 'Daar kwam een boer uit Zwitserland'. Ik hield me vooral bezig met ludieke opdrachtjes voor mama’s en kids. De kleinsten waren één en al aandacht toen ze hoorden dat er leuke prijsjes te winnen waren.

De vakantiedagen ter plekke waren best aangenaam. Eerst dreigde het weer een spelbreker te zijn, maar uiteindelijk klaarde de hemel op en verscheen de zon. Het was leuk om zien hoe mama’s en kids stilaan een vakantiekleurtje kregen.

Op ons programma stonden drie uitstappen gepland. De eerste bestemming was een bezoek aan een kuuroord. We hebben er midden in de prachtige natuur gezwommen, geluierd en genoten van een ontspannende saunabeurt. Gewoon zalig! Tijdens de tweede uitstap bezochten we het stadje Gruyère met zijn prachtig kasteel. Later op de week maakten we nog een adembenemende fietstocht door de Rhônevallei. Voor sommigen was dit dé topper.

Ook het hotel organiseerde uitstappen en tochten. We spraken onderling af en namen hier met een groepje aan deel. Voor sommige mama’s was dit het ideale moment om volledig te ontstressen en tot rust te komen. Voor anderen was het een kans om gezellig te kletsen over koetjes en kalfjes.

En dan was er nog de gezinswandeling met picknick op de top van een berg. Enig was dat! Zowel mama’s, kids als begeleidsters voelden zich op dat ogenblik heel nauw verbonden met elkaar… en dit na zo’n korte tijd samen… Niet te geloven!

De avonden in het hotel waren ook best gezellig. Op een keer was er een verwenavond voor mama’s. De oudste meisjes hadden de kleintjes in bed gestopt en zorgden ervoor dat heel de avond rustig verliep.
Ook aan de activiteiten in de avondbar namen we meer dan eens deel en ja, we wonnen heel wat aperitiefjes. Na een beetje aanmoediging zongen we als groep uit volle borst mee.

Toen was het tijd om naar huis te gaan. De terugreis verliep probleemloos. Bij het afscheid pinkten enkelen een traantje weg. Het was een toffe reis, met boeiende mensen en amusante kinderen. Ook de buschauffeur kreeg een pluim voor zijn goede zorgen.

Francine