Tine Maenhout ging in het Centre op bezoek en zag in de praktijk hoe complex de problematiek rond vrouwenrechten in Mombasa is.

Tine: ‘Als wij hier willen strijden voor vrouwenrechten, dan hebben wij de mogelijkheden en de middelen om dat te doen, en nog blijft het moeilijk. Voor vrouwen in Mombasa is het complexer. Daar is van oudsher bepaald dat de vrouwen thuis zijn met de kinderen en dat de mannen gaan werken. Als een vrouw toch wil gaan werken, ligt dat vaak moeilijk bij de man. Soms raakt hij gefrustreerd en komen er problemen binnen het gezin, met soms desastreuze gevolgen voor de kinderen. Het sociaal vangnet, zoals kinderoppas of een werkloosheidsuitkering, is praktisch onbestaande. En in een stad als Mombasa, waar veel mannen geen werk hebben, is dat een enorm probleem. Maar niet alleen binnen het koppel ligt dat uiterst gevoelig. Ook als een vrouw alleen komt te staan en wil werken, een handeltje wil starten of zo, wordt dat sociaal niet altijd aanvaard.

Als er dan iets gebeurt en de vrouw zet stappen naar hulp, reageert de omgeving vaak afkeurend. Als er geweld gepleegd wordt op een vrouw, heeft de omgeving immers een gevoel van schaamte. Een man wordt heel veel vergeven. Hij is het hoofd van de familie en daarvoor moet respect getoond worden. Je wordt heel snel gestigmatiseerd als je dan toch het lef hebt als vrouw om je rechten op te eisen. Daar doet Marleen (Temmerman) ook heel veel werk rond. Zij werkt niet alleen met de slachtoffers van geweld puur lichamelijk, maar probeert ook het rechtssysteem te begrijpen en daarrond te werken: geweld tegen vrouwen mag niet en kan niet! Maar dat is soms heel lastig.’

Lees ook het interview in Femma magazine