Heb jij het aprilnummer van ons magazine al van voor naar achter (en omgekeerd?) gelezen?  Het thema van deze maand is 'Bewust'.  Onze gastblogster Nicolientje deelt weer graag haar gedachten over het thema.

Ja ik ben er mij van bewust dat ik dit blad moet volschrijven over het thema “bewust”. Ik ben er mij ook van bewust dat ik in het oog van de storm zit.

Mijn jongste dochter en haar vriend verhuizen van hun knusse en gezellige appartementje waar ze 6 jaar woonden naar hun nieuwe huis. Ik was er mij niet van bewust dat bij deze verhuis zoveel emoties kwamen kijken. Drie jaar hebben ze gezocht. Zoveel huizen hebben we zien voorbijgaan. Zoveel afkeuringen, nee dat was het niet. En dan opeens, was het geklonken.  Het waren al drukke, soms stresserende en ook emotionele dagen. Je leeft samen met hen in het heden. Maar onherroepelijk is het heden met het verleden verbonden.

Waar is de tijd dat ik als klein meisje op de “stootkar” zat. 

Want zo ging dat in 1956. Geen geld voor dure verhuiswagens. Onze pa duwde de kar van het appartement naar het nieuwe huis. 

En later, toen wij wat bewuster in het leven stonden en van de stad naar het platteland verhuisden. Bewust gekozen voor elkaar en bewust gekozen voor ons huis.

En weer veel later, de zware renovatie bij de oudste dochter. Een jaar, elk weekend. Ook ik deed bewust mee met zware arbeid. Want in die tijd ging dat nog. Van fibromyalgie was nog geen sprake.

En nu dus de jongste. Wat is het heerlijk en rustgevend om te weten dat je beide kids goed terecht zijn gekomen.

En kennen jullie de BOM nog ? De Bewust Ongehuwde Moeder.  Of de BAM. Een Bewust Alleenstaande Moeder. Ik ben mij hierin wat gaan verdiepen en het is allemaal zo simpel niet. Het begint met de bewuste keuze. Hoelang wacht ik op een partner, ga ik nog een partner vinden als ik een kind krijg. Er is ook de tijdsdruk. Want een vrouw is maar een beperkte tijd vruchtbaar. Dus zo’n beslissing mag niet uitgesteld worden. Ga je alleen kunnen zorgen voor het gezinsinkomen. Wat gaat er gebeuren als je ziek wordt ? Heb je voldoende sociaal netwerk om je te steunen ? Over de bevruchting ga ik het hier niet hebben. Er bestaan tegenwoordig technieken en oplossingen genoeg.

De vraag blijft : kan ik een kind laten opgroeien zonder vaderfiguur. Alles en veel is mogelijk, maar weten wij in deze tijd al wat de gevolgen zullen zijn voor de komende generatie. Een netelige kwestie, alleszins niks voor mij, maar hoedje af voor degenen die het aandurven.

Ben je je wel bewust van alles of ben je bewusteloos. In het eerste geval leef je normaal. Je kan waarnemen en ervaren. Je kan reageren en je hebt het besef van alles wat gebeurt. In het tweede geval weet je van niks meer.

Blijft er nog het bewust kopen. Daar hebben veel mensen een probleem mee. Vroeger deed ik er ook aan mee. Ik ging naar de supermarkt zonder lijstje. Nam een karretje en laadde het vol. Tot ik bij de kassa kwam en achterover viel. Ik heb dat afgeleerd. Ik stel nu wekelijks een menu samen, noteer zorgvuldig de ingrediënten en maak een lijstje. En daar kan ik mij heel goed aan houden.  Hou het  simpel of wat is daar mis mee. Kleren kopen is nog zoiets. Ik kan er heel gemakkelijk aan weerstaan.

Kijk eens in je kleerkast. Heb je dat allemaal nodig ?  Doe eens een grote kuis. Al wat afgedragen is, weg ermee. Al wat je de laatste 2 jaar niet meer gedragen hebt. Weg ermee.

En zie, er blijft nog genoeg over om een immense kleerkast mee te vullen. Of een dressing, zoals het tegenwoordig mode is. Consuminderen is toch IN tegenwoordig. Als je er eens bij stilstaat hoeveel onnuttig geld er zo door ramen en deuren wordt gegooid dan ga je toch wel eens nadenken. Heb je echt nood aan 20 jeansbroeken. 30 paar schoenen. Of 25 beha’s. Voor mij is het verleden tijd.

Doe zoals een vriendin van mij en koop bewust kleren die je allemaal kan combineren in de kleuren van je kleurenpallet. 

Ziezo bewust ga ik nu stoppen.
Tot de volgende keer.
Groetjes van Nicolientje.