Heb jij het septembernummer van ons magazine al doorgenomen?  Het thema van deze maand is Groen.  En dat kleur doet veel gedachten opkomen bij onze gastblogster Nicolientje.

Vandaaaag is rooood de kleur van de liefde…kweelt Marco Borsato in zijn bekende song. Maar over rood mag ik vandaag niet schrijven. De opdracht is GROEN !!! En met deze kleur in gedachten borrelen de ideeën al op en zal ik er maar aan beginnen.

Groen is natuurlijk de naam van een politieke partij, maar daar ga ik hier wijselijk over zwijgen, we doen  niet aan politiek.

Groen is de kleur van de natuur. Ik woon niet voor niks op 1,5 km van het prachtige Buggenhoutbos en daar kan je me dan ook minstens wekelijks vinden. Winter en zomer gaat ook mijn echtgenoot elke week zijn grote wandeling doen van 1,5 uur. Ik, fibro patiënt, moet tevreden zijn met een korter uitstapje. En we vinden elkaar altijd terug in taverne “De Groene Wandeling” voor een lekkere italiano, een mengeling van gancia met witte wijn.  Alle stress verlies je daar als je onder het groene dak van bladeren loopt en de vogeltjes hun mooiste lied hoort fluiten. Je vindt er altijd rust, sereniteit en kalmte. Zo’n wandeling kikkert je op zodat je er weer voor een tijdje tegen kunt.

Naast Buggenhoutbos ligt een groot golfterrein. Ik ben wel geen lid van deze club, maar ik ben wel al eens naar een opendeur geweest. Ik vond het prachtig. Het groene grastapijt, het vele wandelen van hole tot hole, het zou wel iets voor mij kunnen zijn. Maar dan denk ik aan de vele regendagen en heb mij toch bedacht.

Ook in mijn tuin kan de stress van mij afvallen want ik mag het wel toegeven ik heb groene vingers. Al heb ik door mijn fibromyalgie al veel moeten inbinden. De moestuin heb ik moeten schrappen wegens te diep bij de grond. Maar kom, ik kan mij nog verheugen op het groene gras, de vele struiken en de prachtige bloemen. Alhoewel, hebben jullie al veel groene bloemen gezien ? Ik niet. Wat ik hier en daar lees en ook zeer tof vind, zijn de gemeenschapstuintjes of de daktuintjes. Mensen die gezamenlijk een paar vierkante meter grond inpalmen en beginnen te zaaien en te planten dat het een lieve lust is. Of andere buren, die midden in de grote stad, enkele daken bezetten en hetzelfde doen. Meer groen in de stad, altijd welkom.
Ook iets nieuws wat ik geweldig vind zijn de pluktuinen. Je trekt er naartoe met een grote tas en je kan je groenten en fruit zelf plukken. Is dat geen leuke belevenis. Vooral een aanrader met kinderen. Ze zijn er gek op en eten meer groenten en fruit. Groene groenten zouden ook heel erg gezond zijn.
Dus vooruit met de spinazie, de broccoli, de spruitjes, de sla enz…Groen geeft je frisheid en energie.

Ook de natuurspeeltuinen winnen terrein. Gedaan met de vele speeltuigen, maar gewoon tussen de bomen van het bos en weer hutjes bouwen met takken, daar hebben kinderen pas plezier aan.

Wat ik minder graag ben is een groentje. Ja, iedereen is het al wel eens geweest. Een eerste schooldag, een eerste werkdag, een piepjonge mama. Vroeger noemden ze een kersverse soldaat een “bleu’ke” of in het nederlands vreemd genoeg een “groen’ tje”. Neen dan heb ik liever toch al een beetje ervaring, en is het groen vanachter mijn oren.

Ik wou het nog vlug hebben over groene energie maar mijn blad is vol, dus ga ik stoppen. Ik hoop dat jullie een mooie zomer hadden en veel in het groen zijn geweest, ik alleszins wel. Nu maar hopen dat wij nog enkele mooie nazomertjes krijgen waar wij nog ten volle van kunnen genieten.

Hou jullie wel in jullie vel.

Vele groetjes van Nicolientje. Daaaaaaag