Het thema van het februarinummer van het magazine is Passie.  Nicolientje laat haar gedachten over passie de vrije loop in haar gastblog.  Laat je weten wat je er van vindt?

Liefde, passie, hartstocht…het zijn zwaar beladen woorden. Maar ze doen de wereld draaien. Zonder die drie woordjes, geen films, geen liedjes, geen boeken, geen gedichten. Het leven zou saai zijn. En toch moeten we relativeren. Een mens moet mee met zijn tijd. Stilstaan is immers achteruitgaan. Zoveel is zeker.

Van het veilige gezinnetje, zoals wij het kenden in de jaren vijftig is nog maar weinig overgebleven. Vader was de baas en bracht de centen binnen, moeder zorgde voor het huishouden en twee kindjes gingen braaf naar school. Samen zaten ze rond de ontbijttafel en na hun dagelijkse bezigheden werd moeders kookpot aangesproken en ’s avonds schaarden ze zich rond de zwart/wit televisie met Brussel Vlaams en Brussel Frans of luisterden naar de radio. Vlinders en passie waren er ooit geweest, maar tijdens en na de oorlogsjaren werd er meestal getrouwd van “moeten” en in de dagelijkse realiteit gingen de vlinders al vlug vliegen.

Vanaf de rebelse jaren zestig ging de bal aan het rollen. De pil! Feminisme! Dolle Mina’s! IVF! Homo huwelijk! Scheiding! Het doorsnee gezinnetje werd flink door elkaar geschud. Alles werd mogelijk. En waarom ook niet? Was het dan vroeger zoveel beter toen alles voor de schone schijn en voor het oog van de maatschappij moest goed gaan, maar er achter de schermen en in het grootste geniep nogal wat katjes in het donker werden geknepen?

Dus waarom moet er verliefdheid zijn in een relatie? Wat is verliefdheid eigenlijk? Wat is passie, hartstocht? Wetenschappers hebben de bewijzen. Het gaat over een inwendig proces, een spel van hormonen, dat tijdelijk is. Een wonder kan je het wel noemen. Maar ik noem het eerder aantrekkingskracht. Twee mensen, opgenomen in een massa volk, die toch voor mekaar kiezen.
Maar eens de vlinders zijn vervlogen, is het dan niet beter om een stabiele relatie op te bouwen?
Een gebrek aan passie of hartstocht is één van de hoofdredenen van echtscheiding, zo hoor ik toch bij jonge, en sinds kort nu ook bij oudere koppels. Zou het niet beter lukken moesten we voor mekaar wat minder veeleisend zijn?

Waar moet een relatie dan op gebaseerd zijn ? Humor vind ik heel belangrijk want samen lachen en samen wenen werkt heel ontstressend in moeilijke tijden. Respect hebben voor de andere ideeën van de tegenpartij is ook een troef. Want hoe komt het dat wat je eerst aantrok in mekaar, plots gebreken worden? Vertrouwen is wel het allerbelangrijkste vind ik. Hoe hou je anders een relatie vol?

En wat met seniorenliefdes ? Meestal zie ik latrelaties om me heen. Want nog kousen wassen, nee toch, dat hoort er niet meer bij. Maar kan het nog ? Passie en hartstocht op latere leeftijd. Deze vraag laat ik open . Vullen jullie zelf het antwoord maar in.

Tot een volgende keer.
Veel groetjes van Nicolientje

Bron foto