Femma is op zoek naar memorabele kookavonturen. Naar verhalen waarin koken centraal staat en waar je zelf of een van je naasten een hoofdrol in speelt. Want koken is meer dan het bereiden van een maaltijd, koken is poëzie.
Is er een gerecht waar je met een lach of een traan aan terugdenkt?
Hebben je kookkunsten ooit iemands hart verwarmd? Of je in verlegenheid gebracht?
Wat gebeurde er toen je voor de eerste keer achter de kookpotten stond?
Welk recept roept bij jou steeds dezelfde anekdote op?
Vertel het ons!
Doe mee…
Schrijf in enkele lijnen (max. één A4) je verhaal en mail het voor 30 augustus 2017 naar mijnkookverhaal@femma.be. Of stuur het per brief naar Mijn kookverhaal, p/a Femma, Urbain Britsierslaan 5 in 1030 Brussel. En als het kan: bezorg ons een leuke foto die je verhaal illustreert. Vergeet ook niet je naam, adres en telefoonnummer te vermelden.
… en maak kans op ‘Koken voor elke dag’
De 10 beste verhalen verschijnen in Femma Magazine en op onze blog. Deze 10
auteurs ontvangen een gratis exemplaar van onze nagelnieuwe versie van ‘Koken voor elke
dag’.
cavynt rita schreef
We gingen eens diepvries croissant bakken in onze oven , maar bij thuiskomst deden we onze diepvries zak open en het waren denappeltjes (krokketjes) , dat was niet zo leuk met gasten die op bezoek kwamen voor hun ontbijt geen croissants .
Marie-Jeanne D'hont schreef
Toen ik pas gehuwd was en de fase van aangebrande aardappelen juist voorbij, wou ik witloofrolletjes in kaassaus maken omdat een Zweedse zakenrelatie van mijn man kwam eten. Maar geen flauw idee hoe ik kaassaus moest maken !...
Dus maar vache-qui-rit kaas gesmolten in melk en dat goed gekruid. En raar maar waar, die Zweed heeft gesmuld en wij ook, want ik wist niet beter.
ludwina schreef
rita en marie-jeanne het doet deugd dat een mens nog eens kan lachen met simpele dingen . Het moet niet altijd een onnozele mop zijn waar iedereen geforceerd om lacht ; echt bedankt
conny van ruyssevelt schreef
toen ik voor de eerste keer , voor mijn man, wou koken, wist ik niet wat eerst doen, 4 potjes op dat kookvuur, en k wist niet wat eerst doen, de petatjes aan laten branden, de saus laten overkoken, die wortelen die bijna uit die pot sprongen, en worstjes die openspatten, !! Je kan je voorstellen welk groot succes dat was !! nu kan ik er om lachen , maar toen ,was dit slechter als een examen afleggen ...
Christa schreef
Broodpannekoekjes van Oma van de Femma!
M'n ma was niet zo'n keukenprinses maar wel een ferme Femma/KAV madam. Zo werkte ze steevast mee op elke culinaire activiteit. Telkens schotelde ze ons het nieuwgeleerde voor. Zo genoot ik als kind (jaren 60-70) al van spaghetti bolognaise, avocado, ravioli en veel meer. Oudbakken brood toverde ze om in kleine dikke pannenkoekjes. Een heerlijk gerechtje uit 'koken voor elke dag'. Op mijn beurt genoten mijn kinderen van die 'broodpannenkoekjes'. Met die aanpassing dat ik het deeg fijnmaakte met de staafmixer en meer melk erin verwerkte. Dit resulteerde in dunnere en nog luchtiger pannenkoekjes. Dit waren beslist de lekkerste die ze ooit aten. Hun vriendjes beaamden dit volmondig. Nu komen mijn kleinkinderen af en toe smullen van 'oma's broodpannenkoekjes van de Femma'. En ze smaken 'reuze-super'!
Van den Bergh Han schreef
Ik ben geboren tussen de potten en de pannen. Mijn moeder verzorgde altijd feesten tijdens de weekends. Er was geen twijfel dat ik later dus ook "kokkin" ging worden. Mijn eerste kookboek kreeg ik met mijn eerste communie. Samen met een schort en klopper. Allemaal in het mini. Een beetje verplicht heeft mijn moeder mij de oven thuis in de keuken leren gebruiken. En ik was vertrokken. Wekelijks ging ik met mijn boekje en plateau rond in de living terwijl mijn ouders en broers tv keken. Vragen wat ze graag wilden eten en drinken. Veel keuze was er wel niet, enkel pizza. En dan vertrok ik met mijn bestelling naar de keuken. Een snee brood, ketchup, hesp, tomaat en kaas. In de oven voor 10 min...... En klaar. Geweldig vond ik dat. En nu 32 jaar later staat mijn dochter ook te trappelen om alles te leren. 4 jaar is ze, klaar om de smaken van de keuken te leren.
Ria Haagdoren, Femma Lommel-Barrier schreef
Reeds jaar en dag hebben we in onze Femma-afdeling een kookgroepje dat het eten bij de feesten verzorgt. En nog altijd genieten wij ervan: vergaderen om recepten te zoeken, een boodschappenlijst opstellen, boodschappen doen, en de dag zelf: kort na de middag beginnen om rond middernacht af te ronden. Maar het is voor ons telkens genieten. En ook onze leden vinden het geweldig aan hun reacties te horen. (Onze feesten blijven daardoor ook zeer goedkoop.) Vroeger kochten we voor het kerstfeest altijd ijstaarten om de plaatselijke school te steunen. Het ging dan om 10 à 12 ijstaarten. Maar eens was de diepvries waar ze in zaten stuk en hadden we allemaal gesmolten ijstaarten. Er werd onmiddellijk gebeld naar de verantwoordelijke leerkracht, en leden die op het feest waren en in de buurt woonden, haalden hun ijstaarten thuis zodat ons feest verder kon gaan. Intussen had meester Hugo al andere ijstaarten gehaald bij de leverancier en konden de redders in nood met een ijstaart naar huis. Een spannend feest was dat.
Intussen koken we niet meer alleen op onze eigen feesten maar gaan we ook bij OKRA hun feest verzorgen. In ruil daarvoor komen zij op onze feesten afwassen, wat voor ons de avonden iets lichter maakt. Van samenwerking gesproken...